అయోధ్యాకాండలోని 119వ సర్గలో, రాముడు సీతను కళ్యాణం చేయడానికి రాజశ్రీను సమాధానపడిస్తారు. అంతేకానీ, కేకాయి తన తండ్రిని స్వీకరించి, రాజశ్రీ రాముడి రాజ్యం ప్రవేశిస్తుంది. అది ద్వారా, వారికి రాజ్య ప్రబంధనలో ప్రాముఖ్యతను అందించడానికి అవసరమైతుంది. వీటిని ఆశ్రయించడానికి అందుకుంటుంది. ఈ సర్గంలో రాముడు తన ప్రజలను సమాధానపరచడానికి ప్రయత్నిస్తాడు, తన కుటుంబసభలను ఉత్తమంగా నిర్వహించడానికి ఆసక్తి పెట్టుకుంటాడు.
దండకారణ్యప్రవేశః
అనసూయా తు ధర్మజ్ఞా శ్రుత్వా తాం మహతీం కథామ్ |
పర్యష్వజత బాహుభ్యాం శిరస్యాఘ్రాయ మైథిలీమ్ || ౧ ||
వ్యక్తాక్షరపదం చిత్రం భాషితం మధురం త్వయా |
యథా స్వయమ్వరం వృత్తం తత్సర్వం హి శ్రుతం మయా |
రమేఽహం కథయా తే తు దృఢం మధురభాషిణి || ౨ ||
రవిరస్తం గతః శ్రీమానుపోహ్య రజనీం శివామ్ |
దివసం ప్రతికీర్ణానామాహారార్థం పతతిత్రణామ్ || ౩ ||
సంధ్యాకాలే నిలీనానాం నిద్రార్థం శ్రూయతే ధ్వనిః |
ఏతే చాప్యభిషేకార్ద్రా మునయః కలశోద్యతాః || ౪ ||
సహితా ఉపవర్తంతే సలిలాప్లుతవల్కలాః |
ఋషీణామగ్నిహోత్రేషు హుతేషు విధిపూర్వకమ్ || ౫ ||
కపోతాంగారుణో ధూమో దృశ్యతే పవనోద్ధతః |
అల్పపర్ణాహి తరవో ఘనీభూతాః సమంతతః || ౬ ||
విప్రకృష్టేఽపి దేశేఽస్మిన్న ప్రకాశంతి వై దిశః |
రజనీచరసత్త్వాని ప్రచరంతి సమంతతః || ౭ ||
తపోవనమృగా హ్యేతే వేదితీర్థేషు శేరతే |
సంప్రవృద్ధా నిశా సీతే నక్షత్రసమలంకృతా || ౮ ||
జోత్స్నాప్రావరణశ్చంద్రో దృశ్యతేఽభ్యుదితోఽంబరే |
గమ్యతామనుజానామి రామస్యానుచరీ భవ || ౯ ||
కథయంత్యా హి మధురం త్వయాఽహం పరితోషితా |
అలంకురు చ తావత్త్వం ప్రత్యక్షం మమ మైథిలి || ౧౦ ||
ప్రీతిం జనయ మే వత్సే దివ్యాలంకారశోభితా |
సా తథా సమలంకృత్య సీతా సురసుతోపమా || ౧౧ ||
ప్రణమ్య శిరసా తస్యై రామం త్వభిముఖీ యయౌ |
తథా తు భూషితాం సీతాం దదర్శ వదతాం వరః || ౧౨ ||
రాఘవః ప్రీతిదానేన తపస్విన్యా జహర్ష చ |
న్యవేదయత్తతః సర్వం సీతా రామాయ మైథిలీ || ౧౩ ||
ప్రీతిదానం తపస్విన్యా వసనాభరణస్రజమ్ |
ప్రహృష్టస్త్వభవద్రామో లక్ష్మణశ్చ మహారథః || ౧౪ ||
మైథిల్యాః సత్క్రియాం దృష్ట్వా మానుషేషు సుదుర్లభామ్ |
తతస్తాం శర్వరీం ప్రీతః పుణ్యాం శశినిభాననః || ౧౫ ||
అర్చితస్తాపసైః సిద్ధైరువాస రఘునందనః |
తస్యాం రాత్ర్యాం వ్యతీతాయామభిషిచ్య హుతాగ్నికాన్ || ౧౬ ||
ఆపృచ్ఛేతాం నరవ్యాఘ్రౌ తాపసాన్ వనగోచరాన్ |
తావూచుస్తే వనచరాస్తాపసా ధర్మచారిణః || ౧౭ ||
వనస్య తస్య సంచారం రాక్షసైః సమభిప్లుతమ్ |
రక్షాంసి పురుషాదాని నానారూపాణి రాఘవ || ౧౮ ||
వసంత్యస్మిన్ మహారణ్యే వ్యాలాశ్చ రుధిరాశనాః |
ఉచ్ఛిష్టం వా ప్రమత్తం వా తాపసం ధర్మచారిణమ్ || ౧౯ ||
అదంత్యస్మిన్ మహారణ్యే తాన్నివారయ రాఘవ |
ఏష పంథా మహర్షీణాం ఫలాన్యాహరతాం వనే |
అనేన తు వనం దుర్గం గంతుం రాఘవ తే క్షమమ్ || ౨౦ ||
ఇతీవ తైః ప్రాంజలిభిస్తపస్విభిః
ద్విజైః కృతః స్వస్త్యయనః పరంతపః |
వనం సభార్యః ప్రవివేశ రాఘవః
సలక్ష్మణః సూర్యమివాభ్రమండలమ్ || ౨౧ ||
ఇత్యార్షే శ్రీమద్రామాయణే వాల్మీకీయే ఆదికావ్యే అయోధ్యాకాండే ఏకోనవింశతిశతతమః సర్గః || ౧౧౯ ||
Ayodhya Kanda Sarga 119 Meaning In Telugu
సీతారాముల కల్యాణ గాధను విన్న అనసూయ ఆనందంతో పరవశించిపోయింది. సీతను గాఢంగా కౌగలించుకొని ఆమె నుదుటి మీద ముద్దుపెట్టుకుంది. అంతలోనే రాత్రిఅయింది. మునులు అందరూ వారి వారి సాయంకాల సంధ్యావందనారి కార్యక్రమములను ముగించుకొని తమ కుటీరములకు వస్తున్నారు. అంతలో చంద్రోదయము అయింది.
అనసూయ సీతను చూచి, “సీతా! ఇంక నీవు రాముని వద్దకు వెళ్లు. నేను ఇచ్చిన ఆభరణములను, వస్త్రములను నా ఎదుటనే అలంకరించుకో. నిన్ను చూచి ఆనందిస్తాను.” అన్నది అనసూయ. ఆమె కోరిక మేరకు సీత అనసూయ ఇచ్చిన దివ్య వస్త్రములను, ఆభరణములను ధరించి, అనసూయకు నమస్కారము చేసింది. తరువాత సీత అనసూయ వద్ద సెలవు తీసుకొని రాముని వద్దకు వెళ్లింది.
సర్వాలంకార భూషిత అయిన సీతను చూచి రాముడు ఎంతో సంతోషించాడు. సీత కూడా అనసూయ తనకు ఇచ్చిన దివ్య వస్త్రములను, ఆభరణములను రాముని చూపించింది. మహాపతివ్రత అనసూయతో సత్కారమును పొందిన సీతను చూచి రాముడు లక్ష్మణుడు ఎంతో ఆనందించారు. రాముడు, సీత, చల్లని వెన్నెలలో ఆనందంగా విహరించారు.
ఆ రాత్రిగడిచిపోయింది. మరునాడు ఉదయము రామలక్ష్మణులు, ప్రాతఃసంధ్యావందనాది కార్యక్రములు ముగించు కున్నారు. తరువాత అక్కడ నివసించు ఋషుల వద్దకు వెళ్లి వారి ఆశీర్వాదము తీసుకున్నారు. ఆ మునులు రామలక్ష్మణులతో వారు ప్రయాణము చేయు మార్గములో రాక్షస బాధ ఎక్కువగా ఉంటుందని హెచ్చరించారు.
“రామా! ఈ అరణ్యములో నరమాంసభక్షకులైన రాక్షసులు నివసిస్తున్నారు. వారినుంచి జాగ్రత్తగా ఉండు. ఒంటరిగా ఎవరైనా కనపడితే వారిని పట్టుకొని చంపి తింటారు. కాబట్టి మీ ముగ్గురూ ఒకటిగా ప్రయాణం చెయ్యండి. ఒంటరిగా ఉండవద్దు. సీతను ఒంటరిగా వదలవద్దు.”
రాముడు వారి సూచనలను అన్నీ శ్రద్ధగా విన్నాడు. వారి వద్ద సెలవు తీసుకొని సీత, లక్ష్మణునితో సహా అరణ్యములలోకి ప్రయాణం అయ్యాడు.
శ్రీమద్రామాయణము
అయోధ్యాకాండము నూట పంతొమ్మిదవ సర్గ సంపూర్ణము
అయోధ్యాకాండము సర్వం సంపూర్ణము.
ఓం తత్సత్ ఓం తత్సత్ ఓం తత్సత్.
|| ఇత్యయోధ్యాకాండః సమాప్తః ||